Onderstaand plaatje fascineert mij al een tijd. Het laat zien dat Agile Portfolio Management op zichzelf staat en zelfs projecten (ga je mond spoelen) met rigide controle omarmt. En ja PRINCE2 is rigide. Het acroniem doet vermoeden dat het om de koninklijke weg gaat maar niets in minder waar. De baseline is heilig en iedere afwijking moet worden gedocumenteerd en gerapporteerd. Of dat tot iets leidt. Maar goed, hier is het plaatje.

Ik ben allang al weer vergeten waar ik het heb opgeduikeld, maar het zou zomaar uit een versie van SAFe hebben kunnen komen gezien de termen. Ik weet wel dat het een zucht van verlichting rond deed gaan bij klanten waar ik langs ging om toelichting te geven op het Agile gebeuren. En dan kwam ik met nadruk langs om de vraag te beantwoorden hoe al die zelfsturing allemaal wel een beetje in goede banen te leiden was.

Maar het fascineert wel. Zou het zo kunnen zijn dat men per project, initiatief of change bekijkt wat de beste aanpak is? Dat men PRINCE2 simpelweg als een procesmethode ziet en dat ook doet met Scrum? Dus als een werkelijk ‘Hoe’ terwijl het ‘Wat’ de uitkomst is van een ander proces. Dat we dan maar portfolio management noemen? En dat dit dan ook weer Agile kan zijn?

Het is een interessante gedachte. Kan die samensmelting wel omdat het om tegengesteld gedachtegoed gaat? En hoe hou je het beheersbaar? Food for thought en uiteraard zal ik verdere bespiegelingen met jullie delen.